Vandaag was toch echt de aller laatste dag. We pakten onze koffers en vertrokken vroeg naar het huis waar we allemaal verzamelden. Onderweg waren we nog langs Crumbl Cookie gegaan, want daar waren we nog nooit geweest. Het was grappig om daar een keer te zijn, want we hebben het niet in Nederland, maar om heel eerlijk te zijn missen we het ook niet. Daarna zijn we doorgereden naar het huis. Rond half 10 gingen de meeste mensen weg en hebben we weer van iedereen afscheid moeten nemen. Adam en ik dachten dat we gister al alles hadden gehuild, maar vandaag was het niet veel beter. Afscheid nemen was toch erg lastig. Ook de mensen die gister niet hadden gehuild moesten vandaag toch wel echt huilen. We hebben iedereen uitgezwaaid en zijn toen weer naar binnen gegaan. Binnen hebben we nog wat spelletjes gespeeld en rond 1 uur moest ook ik vertrekken. Ik heb Anastasia gedag gezegd en ontzettend lang geknuffeld. We hebben het samen echt heel erg leuk gehad en ik ga haar echt missen. Het was weer ongeveer een uur rijden naar het vliegveld, maar toen we daar eenmaal waren aangekomen ging het gelukkig snel. Doordat we zo vroeg waren hoefden we niet in de rij te staan voor het inchecken. Ook bij security was het erg rustig. Ik denk dat we binnen een half uur wel overal doorheen waren. Toen moesten we nog een paar uur wachten op het vliegveld, dus zijn we naar anderen op zoek gegaan die ook moesten wachten. Samen met een aantal anderen hebben we gewacht op onze vluchten. Ook dit keer was onze vlucht vertraagd, maar gelukkig niet zo veel als de vorige keer. Toen was het tijd om te boarden en weer te vliegen naar huis. De vlucht zelf ging helemaal prima en het was gelukkig niet zo lang als je het vergeleek met anderen die helemaal naar de andere kant van de wereld moesten. Onze vlucht duurde denk ik zo’n 9 tot 10 uur en een groot deel hebben we ook wel kunnen slapen. Rond 9 uur s ‘ochtends kwamen we aan op Schiphol. We konden onze koffers gemakkelijk vinden en liepen naar de uitgang. Daar stonden onze ouders en mijn broers op ons te wachten. We waren blij dat we geland waren en we konden weer veilig terug naar huis.
Wat was dit een ontzettend gaaf avontuur die ik heb mogen beleven. Ik heb veel geleerd en ook veel nieuwe vrienden gemaakt. Ik ga iedereen echt missen en ik hoop ze snel weer te zien. Dan was dit toch echt het einde en ook de laatste blog. Bedankt!
Groetjes Isabelle.
