Toen ik hoorde van de wedstrijd was ik meteen enthousiast! De ruimtevaart heeft mij altijd al erg geboeid. Zo volgde ik alle nieuwtjes en ben ik ook naar het Theatercollege van André Kuipers geweest. Dit was echt een geweldige ervaring. Hij kan erg mooi vertellen over al zijn avonturen. Daarnaast zaten wij ook nog eens vrij vooraan. Na het Theatercollege mocht je naar André Kuipers voor een handtekening en een foto. Hier nam André ruim de tijd voor en iedereen mocht vragen stellen.
In de eerste ronde moest je een motivatiebrief schrijven en een verslag over de rol van Nederland in de internationale ruimtevaart. Dit laatste was erg interessant omdat ik mij hier nog niet echt in had verdiept. Ik kwam erachter dat zo’n klein landje als Nederland een grote rol speelt in de internationale ruimtevaart.
De tweede ronde was een Engels mondeling. Dit was nodig om te kijken of je je wel goed verstaanbaar kunt maken in Houston. Dit onderdeel was voor mij nog best spannend. Mijn vaardigheden liggen meer aan de bèta-kant en minder aan de alfa-kant. Maar het mondeling ging gelukkig heel goed!
Voor de finaleopdracht bij ons op school moesten we een ontwerp maken en deze presenteren. De opdracht was het bedenken van een techniek uit de ruimtevaart die je kan gebruiken op de aarde (Spin-off) of een techniek van de aarde die je kan gebruiken in de ruimtevaart (Spin-in). Voor de laatst genoemde heb ik gekozen. Na lang zoeken en brainstormen kwam ik eigenlijk op een eenvoudig idee. Mijn idee was om een stoomreiniger zo om te bouwen dat het de kleding van de astronauten kan reinigen in het International Space Station (ISS). Op dit moment sturen ze iedere keer nieuwe kledingstukken naar het ISS. Eigenlijk zou hier dus flink geld op kunnen worden bespaard. Gelukkig mocht ik als derde presenteren. Ik denk dat ik niet veel langer had moeten wachten, dan had ik het waarschijnlijk begeven van de zenuwen ;). Ik ben het wel gewend om presentaties te geven op school door het vak Technasium en dit vind ik dan ook helemaal niet erg om te doen. Maar van deze presentatie hing natuurlijk wel veel af! Toen ik op het podium stond, trokken mijn zenuwen dan ook gelukkig wat meer weg waardoor ik wel goed mijn verhaal kon doen. Na mijn presentatie kwamen de zenuwen wel weer terug, want wie zouden er uiteindelijk door mogen naar de finale? De jury kwam na een lang beraad terug in de zaal om de winnaars bekend te maken. Je voelde de spanning. Er mochten maar twee van de tien kandidaten door. Eerst werd er een andere naam genoemd maar gelukkig werd daarna mijn naam ook genoemd. Ik kon eerst nog bijna niet geloven dat ik naar de finale mocht!
We kregen de finaleopdracht binnen en hier kregen we een maand de tijd voor. De opdracht bleek best pittig en breed te zijn; welke grondstof zou jij uit de ruimte gebruiken, waar ga je deze grondstof vandaan halen, hoe ga je het daar vandaan halen en waarom wil je deze grondstof gebruiken? Eerst ging ik mij oriënteren op welke grondstoffen er waar te vinden zijn in de ruimte. En dit bleek al een moeilijke opdracht. De ruimte is namelijk zo groot en er is nog niet zoveel bekend over bepaalde verschijnselen. Hierdoor moest je veel zelf beredeneren. Ik heb een Astroidtug bedacht die de metaalplanetoïden uit de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter haalt en deze naar een fabriek brengt die in een baan om Mars zweeft. De fabriek zweeft hier omdat het botsingsgevaar in de planetoïdengordel te groot zou zijn. Vanuit de baan om Mars kunnen de grondstoffen naar veel plekken worden gebracht. Dit heb ik allemaal uitgewerkt in een verslag.
D-day, de dag van de finale. Hier hebben we allemaal zo hard naar toegewerkt. De spanning was om te snijden. Bij aankomst zag ik al allemaal mensen, maar ik heb nog geen idee wie mijn ‘tegenstanders’ waren. Wel zag ik Hannah staan, zij was de andere kandidaat van mijn school. Toen was het tijd om de zaal in te gaan. Vooraf hebben we een programmablaadje gekregen, hierop stond dat we eerst een presentatie kregen van Erik Laan. Erik is ook een van de juryleden. De presentatie was erg interessant en hielp mij wel om even mijn gedachten te verzetten. Daarna werden de filmpjes getoond. Alle kandidaten werden gevraagd om vooraan te komen zitten. Op dit moment kon ik eindelijk goed zien wie mijn medekandidaten waren. Voor ze ons filmpje lieten zien, moesten we even kort iets over onszelf vertellen. De filmpjes waren allemaal erg mooi gemaakt! Dit maakte het natuurlijk extra spannend. Nadat de filmpjes waren getoond hadden we weer een pauze waarin de jury ging overleggen. In deze pauze heb ik even met de familie van Dennis gesproken. Dit kwam onder anderen tot stand omdat de moeder van Dennis wiskunde D aan mij heeft gegeven. Dit was wel heel toevallig!
De pauze was voorbij en nu zouden er vier kandidaten doorgaan naar de vragenronde. Daar zaten Dennis en ik bij. Ik zou als derde aan de beurt zijn. Ondertussen probeerde ik mij alvast te bedenken wat ik zou hebben geantwoord op de vragen van anderen die voor mij waren. Toen was ik aan de beurt en het ging best goed! De jury ging weer in overleg welke twee kandidaten er naar Houston mochten. Er werd bekend gemaakt dat Dennis en ik door waren. Ik was echt ongelooflijk blij dat ik naar Houston mocht!
Van deze ervaring heb ik nu al veel geleerd, zo ben ik benaderd door de krant (Tubantia), waarin een groot artikel over mijn avontuur geschreven werd. Hierna ging het snel. Ik werd benaderd door Radio Enschede, Tv Enschede, RTV Oost en Radio Veronica! Overal is een interview afgenomen. Van leuk amateuristisch tot zeer professioneel, maar zeker allemaal even leerzaam!
Ik verheug me nu zeer op het avontuur wat me te wachten staat in Houston bij het gastgezin en de NASA! Daar gaan Dennis en ik elke dag een stukje voor jullie schrijven in een blog.