Vandaag brak de langverwachte dag van de culture fair aan. Hiervoor moest iedereen eten bereiden en een presentatie of een sketch, muziekstuk, gedicht etc. opvoeren, alleen of met je landgenoten. Torben en ik gingen natuurlijk pannenkoeken maken. Op een of andere manier worden ze toch altijd wat anders, maar ze smaakte goed (en dat vonden niet alleen Torben en ik 🙂 ).
Nadat iedereen zijn empanadas, pasta, koeksisters, russische pannenkoeken, rijst, fairy bread, of wat hij of zij graag wilde proberen, had opgeschept konden we gaan genieten van het prachtige pianostuk van een jongen uit Italië, het zelf gecomponeerde stuk op viool van een meisje uit Kroatië, een super grappige sketch van de mensen uit Australië, verschillende dansen waar iedereen aan mee mocht doen, maar ook veel gedichten en een speech van Kennedy.
Torben en ik deden petje af, petje op, maar dan met Nederlandse vlaggen. We waren even bang dat iedereen alles goed zou hebben, maar toen ging bijna iedereen de mist in bij de spelling van ‘gezellig’. Uiteindelijk heeft een van de headteachers, Fernando, gewonnen.
Nadat iedereen was uitgegeten en gezongen was het tijd voor een lesje line dancing. Dit was echt geweldig (boven verwachting). Iedereen klapte, stapte en sprong mee. Na een hele hoop country muziek kwam dit ook ten einde en moest iedereen naar huis. (Ik miste iedereen alweer op de weg terug naar huis)